Ortodoncja

W większości przypadków odpowiednim momentem na pierwszą wizytę ortodontyczną jest początek okresu uzębienia mieszanego, czyli ok 6 roku życia.

W tym czasie rozpoczyna się wyrzynanie pierwszych stałych zębów trzonowych (szóstek) oraz wymiana zębów mlecznych na stałe.

Tylko kilkanaście procent nieprawidłowości zgryzowych jest zapisanych w genach. Pozostałe mają tło nabyte. Dlatego zgłaszając się odpowiednio wcześnie na wizytę ortodontyczną można rozpoznać i wyeliminować wiele czynników, które mogą prowadzić do powstania wad zgryzu, zmniejszając lub likwidując w ten sposób niektóre potencjalne problemy ortodontyczne w przyszłości.

Część nieprawidłowości, które w dzieciństwie mogą być wyleczone prostymi metodami, w wieku dorosłym wymagają znacznie bardziej skomplikowanych, inwazyjnych i kosztownych metod.

Przed rozpoczęciem leczenia aparatem ortodontycznym musi być przeprowadzona tzw. „sanacja jamy ustnej”, czyli wyleczone wszystkie zęby i stany zapalne dziąseł, usunięte złogi nazębne. Konieczna jest również umiejętność utrzymywania bardzo dobrej higieny jamy ustnej. W przypadku dzieci wskazana jest odpowiednia współpraca, aby zaplanowane leczenie mogło być skuteczne.

Przed założeniem aparatu stałego nie należy profesjonalnie fluorować zębów, ponieważ osłabia to wiązanie kleju mocującego elementy aparatu do szkliwa zębów.

Diagnostyka:

Na pierwszej wizycie ortodonta zbiera wywiad medyczny, zwracając szczególną uwagę na przyczynę zgłoszenia i oczekiwania pacjenta oraz przeprowadza badanie. Następnie pobiera wyciski na modele gipsowe, wykonuje fotografie zębów i twarzy pacjenta oraz kieruje na  wykonanie dwóch zdjęć rentgenowskich (pantomogramu oraz cefalogramu). Po analizie zebranej dokumentacji opracowuje indywidualny plan leczenia. W przypadku dzieci pobrane wyciski służą również do wykonania aparatu zdejmowanego.

Plan leczenia:

Lekarz omawia proponowany plan leczenia, uwzględniając rodzaje stosowanych aparatów, ewentualnej konieczności stosowania elementów pomocnicznych, orientacyjny czas trwania i koszt leczenia oraz rodzaju aparatów utrzymujących osiągnięte efekty leczenia. W niektórych przypadkach przedstawiane są dwie możliwe drogi postępowania i ostateczna decyzja należy do Pacjenta. Pacjent wybiera również rodzaj aparatu stałego (metalowy lub estetyczny).

Bardzo istotne jest dokładne zrozumienie poszczególnych etapów leczenia ortodontycznego. W razie jakichkolwiek wątpliwości ortodonta szczegółowo odpowie na pytania odnośnie proponowanych metod leczenia.

Założenie aparatu ortodontycznego:

Po odpowiednim przygotowaniu szkliwa, elementy aparatu stałego są w bezpieczny sposób montowane do zębów. Lekarz przeprowadza instruktaż higieny i postępowania z aparatem w czasie leczenia ortodontycznego. Wizyta trwa około godziny.

Wizyty kontrolne:

Aparat stały nie działa sam, musi być aktywowany przez ortodontę podczas wizyt kontrolnych, które odbywają się co 4-8 tygodni (w zależności od rodzaju aparatu i etapu leczenia). W końcowej fazie leczenia wykonuje się również kontrolne zdjęcie pantomograficzne, aby ocenić prawidłowe ustawienie korzeni zębów w kości.

Zdjęcie aparatu:

Po uzyskaniu zamierzonego celu leczenia, aparaty stałe są demontowane, zęby oczyszczane z kleju i polerowane oraz oddawane aparaty retencyjne (utrzymujące osiągnięte efekty leczenia). Lekarz wykonuje również wyciski i fotografie końcowe. W niektórych przypadkach ortodonta podkleja od wewnętrznej strony zębów reteiner stały. W początkowym okresie po zdjęciu aparatów stałych, aparaty retencyjne nosi się całodobowo, następnie czas ten ulega skróceniu i aparaty zakładane są tylko w nocy.

Retencja:

Wizyty kontrolne mają na celu ocenę stabilności leczenia, aktywacji elementów utrzymujących aparaty. Odbywają się dużo rzadziej niż wizyty w trakcie leczenia aktywnego.

W najprostszy sposób aparaty ortodontyczne można podzielić na zdejmowane i stałe.

  • Aparaty zdejmowane - nazywane również ruchomymi, wykonane są zwykle z akrylu oraz elementów drucianych. Są one stosowane głównie u dzieci i niekiedy u osób dorosłych. Aparat wykonywany jest indywidualnie dla danego pacjenta przez technika, na podstawie wycisku będącego odwzorowaniem tkanek jamy ustnej, po zaprojektowaniu przez lekarza prowadzącego. Należy jednak pamiętać, iż nie wszystkie wady zgryzu kwalifikują się do leczenia aparatami zdejmowanymi.
  • Aparaty stałe składają się z fabrycznie przygotowanych elementów, które są odpowiednio umieszczane na zębach w celu ich przemieszczania w kierunku zaplanowanym przez lekarza. Umożliwiają one bardzo precyzyjne ruchy zębów. Średni czas trwania aktywnego leczenia aparatami stałymi wynosi ok. 2 lat. W niektórych przypadkach czas ten może ulec wydłużeniu, a w przypadku prostych wad nieznacznemu skróceniu.

Ostatnią, ale zdecydowanie najważniejszą fazą leczenia ortodontycznego, zwłaszcza aparatami stałymi jest tzw. retencja. Jest to okres po zakończeniu leczenia aktywnego i uzyskaniu wyników satysfakcjonujących pacjenta i lekarza, kiedy pacjent nosi specjalnie wykonane aparaty retencyjne. Położenie zębów w początkowym okresie po zdjęciu aparatów stałych jest niestabilne, należy więc „przytrzymać” je w nowej pozycji do momentu przebudowy tkanek kości i dziąseł oraz adaptacji mięśni do nowej sytuacji. Różne wady zgryzu w różnym stopniu predysponują do nawrotu, w niektórych retencja musi być bardzo długa, a nawet dożywotnia. W przypadku dobrej współpracy pacjenta osiągnięty efekt leczniczy może być stabilny przez bardzo długi czas.

Należy jednak odróżniać nawrót wady od pojawienia się po zakończeniu leczenia nowych nieprawidłowości lub wystąpienia zmian związanych z wiekiem. Podobnie jak w przypadku starzenia się skóry i innych tkanek naszego organizmu,  w obrębie zębów również mogą występować zmiany które czasem trzeba zaakceptować.

W odpowiedzi na potrzeby pacjentów szukających dyskretnego, niewidocznego leczenia, powstały aparaty w formie przezroczystych cienkich szyn, które krok po kroku przesuwają zęby w zaplanowane przez lekarza miejsca. Leczenie rozpoczyna się od konsultacji z ortodontą i zebrania dokumentacji. Po analizie danych ortodonta przedstawia proponowany plan leczenia, który obejmuje ilość koniecznych etapów (zestawów nakładek), przewidywany czas i koszt leczenia oraz ewentualnie ograniczenia tej metody. Istnieje możliwość zobaczenia końcowego efektu leczenia na specjalnie przygotowanym przez technika modelu gipsowym z zębami ustawionymi w nowych pozycjach (setup). Na comiesięcznych wizytach wykonywane są wyciski, w celu wykonania nowego zestawu szyn. Aparaty te powinny być noszone całodobowo, z wyjątkiem posiłków. Ze względu na to, że są one praktycznie niewidoczne, mogą być swobodnie noszone nawet przez pacjentów, którzy z różnych względów nie mogą pozwolić sobie na leczenie widocznym aparatem stałym. W niektórych przypadkach całe leczenie może zakończyć się szybciej niż w przypadku aparatów stałych. Po zakończeniu aktywnego leczenia konieczne jest utrzymanie zębów w nowych pozycjach (retencja), aby zapobiec nawrotowi wady. Okres retencji zwykle wynosi dwa razy tyle ile aktywne leczenie.

Poznaj naszych ekspertów od ortodoncji

Rejtana 20a

Rzeszów, 35-310
rejestracja@stomatologiamakara.pl

Umów wizytę

+48 17 2306470
+48 888 668 546

Godziny otwarcia

Pon - Pt 8:00-20:00

E-rejestracja

Umów wizytę online